Procedura udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej

§1. W przypadku, gdy uczeń posiada orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego, zespół nauczycieli i specjalistów pracujących z uczniem opracowuje indywidualny program edukacyjno-terapeutyczny (ipet), uwzględniający zalecenia poradni psychologicznopedagogicznej
§2. Indywidualny program edukacyjno-terapeutyczny opracowuje się po dokonaniu wielospecjalistycznej oceny poziomu funkcjonowania ucznia, uwzględniając diagnozę i wnioski sformułowane na jej podstawie oraz zalecenia zawarte w orzeczeniu o potrzebie kształcenia specjalnego, we współpracy, w zależności od potrzeb, z poradnią psychologiczno-pedagogiczną, w tym poradnią specjalistyczną.
§3. Indywidualny program edukacyjno-terapeutyczny określa:
1) Zakres i sposób dostosowania wymagań edukacyjnych wynikających z programu nauczania do indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz możliwości psychofizycznych ucznia, w szczególności przez zastosowanie odpowiednich metod i form pracy z uczniem.
2) Zintegrowane działania nauczycieli i specjalistów prowadzących zajęcia z uczniem, w tym w przypadku:
a) Ucznia niepełnosprawnego — zakres działań o charakterze rewalidacyjnym,
b) Ucznia niedostosowanego społecznie — zakres działań o charakterze resocjalizacyjnym
c) Ucznia zagrożonego niedostosowaniem społecznym — zakres działań o charakterze socjoterapeutycznym;
3) Formy i okres udzielania uczniowi pomocy psychologiczno-pedagogicznej oraz wymiar godzin, w którym poszczególne formy pomocy będą realizowane, ustalone przez dyrektora szkoły zgodnie z przepisami prawa,
4) Działania wspierające rodziców ucznia oraz w zależności od potrzeb zakres współdziałania z poradniami psychologiczno-pedagogicznymi, w tym poradniami specjalistycznymi, placówkami doskonalenia nauczycieli, organizacjami pozarządowymi oraz innymi instytucjami działającymi na rzecz rodziny, dzieci i młodzieży, również ze specjalnymi ośrodkami szkolno-wychowawczymi, młodzieżowymi ośrodkami wychowawczymi i młodzieżowymi ośrodkami socjoterapii.
5) Zajęcia rewalidacyjne, resocjalizacyjne, socjoterapeutyczne, oraz inne zajęcia odpowiednie ze względu na indywidualne potrzeby rozwojowe i edukacyjne oraz możliwości psychofizyczne ucznia, przydzielone w danym roku szkolnym:
a) W przypadku ucznia klasy vii i viii szkoły podstawowej zajęcia z zakresu doradztwa zawodowego,
6) Zakres współpracy nauczycieli i specjalistów z rodzicami ucznia w realizacji zadań, o których mowa w § 5 ust. 1 pkt 1 – 6 rozporządzenia w sprawie warunków organizowania kształcenia, wychowania i opieki dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych, niedostosowanych społecznie i zagrożonych niedostosowaniem społecznym mianowicie:
a) Realizacji zaleceń zawartych w orzeczeniu o potrzebie kształcenia specjalnego;
b) Stworzeniu warunków do nauki, dostosowaniu sprzętu specjalistycznego i środków dydaktycznych, odpowiednich ze względu na indywidualne potrzeby rozwojowe i edukacyjne oraz możliwości psychofizyczne uczniów;
c) Realizacji zajęć specjalistycznych
d) Realizacji innych zajęć odpowiednich ze względu na indywidualne potrzeby rozwojowe i edukacyjne oraz możliwości psychofizyczne uczniów, w szczególności zajęć rewalidacyjnych, resocjalizacyjnych i socjoterapeutycznych;
e) Integracji dzieci lub uczniów ze środowiskiem rówieśniczym, w tym z dziećmi lub uczniami pełnosprawnymi;
f) Przygotowanie uczniów do samodzielności w życiu dorosłym.
§4. W indywidualnym programie edukacyjno-terapeutycznym w ramach zajęć rewalidacyjnych należy uwzględnić w szczególności:
1) Naukę orientacji przestrzennej i poruszania się oraz naukę systemu braille’a lub innych alternatywnych metod komunikacji – w przypadku dziecka lub ucznia niewidomego;
2) Naukę języka migowego lub innych alternatywnych metod komunikacji – w przypadku dziecka lub ucznia niesłyszącego lub z afazją;
3) Zajęcia rozwijające umiejętności społeczne, w tym umiejętności komunikacyjne – w przypadku dziecka lub ucznia z autyzmem, w tym z zespołem aspergera.
§5. Program opracowuje się na okres, na jaki zostało wydane orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego, nie dłuższy jednak niż etap edukacyjny.
§6. Program opracowuje się w terminie:
a. Do dnia 30 września, w przypadku, kiedy uczeń rozpoczyna naukę w szkole z początkiem danego roku szkolnego.
b. 30 dni od dnia złożenia w szkole orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego
§7. Rodzice ucznia otrzymują kopię wielospecjalistycznych ocen oraz programu.
§8. Zespół, co najmniej dwa razy w roku szkolnym (przed klasyfikacją) dokonuje okresowej wielospecjalistycznej oceny poziomu funkcjonowania ucznia.
§9. Wielospecjalistyczne oceny uwzględniają w szczególności:
1) Indywidualne potrzeby rozwojowe i edukacyjne, mocne strony, predyspozycje, zainteresowania i uzdolnienia ucznia
2) Zakres i charakter wsparcia ze strony nauczycieli, specjalistów, asystentów lub pomocy nauczyciela
3) Przyczyny niepowodzeń edukacyjnych lub trudności w funkcjonowaniu ucznia, w tym bariery i ograniczenia utrudniające funkcjonowanie i uczestnictwo ucznia w życiu szkolnym.
§10. Modyfikacji programu dokonuje się w miarę potrzeb.
§11. Pracę zespołu koordynuje wychowawca klasy danego ucznia. On powiadamia o terminach posiedzenia zespołu nauczycieli, specjalistów oraz dyrektora szkoły.
§12. W przypadku uczniów posiadających orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego, nauczyciele i specjaliści udzielający uczniom pomocy psychologiczno-pedagogicznej, uwzględniają w indywidualnym programie edukacyjno-terapeutycznym wnioski dotyczące dalszej pracy z uczniem, zawarte w dokumentacji prowadzonej zgodnie z przepisami.
§13. Rodzice ucznia mają prawo uczestniczyć w spotkaniach zespołu, a także w opracowaniu i modyfikacji programu oraz dokonywaniu oceny poziomu funkcjonowania ucznia w szkole. (załącznik do procedury)
§14. Dyrektor szkoły zawiadamia rodziców ucznia o terminie każdego spotkania zespołu i możliwości uczestniczenia w nim (załącznik do procedury)

§15. W spotkaniach zespołu mogą także uczestniczyć:
1) Na wniosek dyrektora szkoły przedstawiciel poradni psychologiczno-pedagogicznej, w tym poradni specjalistycznej, asystent lub pomoc nauczyciela,
2) Na wniosek lub za zgodą rodziców ucznia inne osoby, w szczególności lekarz, psycholog, pedagog, logopeda lub inny specjalista.
§16. Osoby biorące udział w spotkaniu zespołu są obowiązane do nieujawniania spraw poruszanych na spotkaniu, które mogą naruszać dobra osobiste ucznia, jego rodziców, nauczycieli, wychowawców lub specjalistów prowadzących zajęcia z uczniem, a także innych osób uczestniczących w spotkaniu zespołu, o których mowa w ust. 14 procedury.
§17. Szkoła udziela i organizuje uczniom, rodzicom (prawnym opiekunom) oraz nauczycielom pomoc psychologiczno-pedagogiczną. Korzystanie z pomocy psychologiczno-pedagogicznej jest dobrowolne i bezpłatne. Pomoc tę organizuje dyrektor szkoły.

§18. Pomoc psychologiczno-pedagogiczna udzielana uczniowi w szkole polega na rozpoznawaniu i zaspokajaniu indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych ucznia oraz rozpoznawaniu indywidualnych możliwości psychofizycznych i czynników środowiskowych wpływających na jego funkcjonowanie, w celu wspierania potencjału rozwojowego ucznia i stwarzania warunków do jego aktywnego i pełnego uczestnictwa w życiu szkoły oraz środowisku społecznym.
§19. Potrzeba objęcia ucznia pomocą psychologiczno-pedagogiczną wynika w szczególności z:
1) Niepełnosprawności,
2) Niedostosowania społecznego,
3) Zagrożenia niedostosowaniem społecznym,
4) Zaburzeń zachowania lub emocji,
5) Szczególnych uzdolnień,
6) Specyficznych trudności w uczeniu się,
7) Deficytów kompetencji i zaburzeń komunikacji językowej,
8) Choroby przewlekłej,
9) Sytuacji kryzysowych lub traumatycznych,
10) Niepowodzeń edukacyjnych,
11) Zaniedbań środowiskowych związanych z sytuacją bytową ucznia i jego rodziny, sposobem spędzania wolnego czasu, kontaktami środowiskowymi,
12) Trudności adaptacyjnych związanych z różnicami kulturowymi lub ze zmianą środowiska edukacyjnego, w tym związanych z wcześniejszym kształceniem za granicą.
§20. Celem udzielanej pomocy uczniom jest wspomaganie rozwoju psychicznego i efektywności uczenia się, wyrównywanie i korygowanie braków w opanowaniu programu nauczania oraz eliminowanie przyczyn przejawów zaburzeń, w tym zaburzeń zachowania.
§21. Pomoc psychologiczno-pedagogiczna udzielana rodzicom uczniów i nauczycielom polega na wspieraniu ich w rozwiązywaniu problemów wychowawczych i dydaktycznych oraz rozwijaniu umiejętności wychowawczych w celu zwiększania efektywności pomocy psychologicznej i pedagogicznej dla ucznia. Pomoc ta jest udzielana w formie porad, konsultacji, warsztatów i szkoleń.
§22. Pomocy psychologiczno–pedagogicznej udzielają uczniom nauczyciele, wychowawcy oraz specjaliści wykonujący zadania z zakresu pomocy psychologiczno-pedagogicznej, w szczególności pedagodzy, psycholodzy, logopedzi, doradcy zwodowi i terapeuci pedagogiczni, zwani dalej „specjalistami”.
§23. Pomoc psychologiczno-pedagogiczna jest organizowana i udzielana we współpracy z:
1) Rodzicami ( opiekunami prawnymi ) uczniów,
2) Poradniami psychologiczno-pedagogicznymi, w tym poradniami specjalistycznymi,
3) Placówkami doskonalenia nauczycieli,
4) Innymi szkołami,
5) Organizacjami pozarządowymi oraz instytucjami działającymi na rzecz rodziny, dzieci i młodzieży.
Warunki współpracy z podmiotami wskazanymi w punkcie 7 uzgadnia dyrektor szkoły.

§24. Pomoc psychologiczno-pedagogiczna jest udzielana w trakcie bieżącej pracy z uczniem oraz zintegrowane działania nauczycieli i specjalistów, a także w formie:  zajęć rozwijających uzdolnienia, liczba uczestników zajęć wynosi do 8 uczniów,
1) Zajęć rozwijających umiejętności uczenia się,
2) Zajęć dydaktyczno-wychowawczych, liczba uczestników zajęć wynosi do 8 uczniów,
3) Zajęć rozwijających kompetencje emocjonalno-społeczne, liczba uczestników nie może przekraczać 10, chyba że zwiększenie liczby uczestników jest uzasadnione potrzebami uczniów,
4) Zajęć dydaktyczno-wyrównawczych dla uczniów mających trudności w nauce, w szczególności w spełnieniu wymagań wynikających z podstawy programowej,
Liczba uczestników zajęć wynosi do 8 uczniów
5) Korekcyjno-kompensacyjnych dla uczniów z zaburzeniami i odchyleniami rozwojowymi, w tym specyficznymi trudnościami w uczeniu się, liczba uczestników zajęć wynosi do 5 uczniów,
6) Logopedycznych z zaburzeniami sprawności językowych, deficytami kompetencji powodującymi zaburzenia komunikacji językowej, liczba uczestników nie może przekraczać 4 uczniów,
7) Innych zajęć o charakterze terapeutycznym dla uczniów z dysfunkcjami i zaburzeniami oraz odchyleniami rozwojowymi mających problemy w funkcjonowaniu w szkole oraz z aktywnym i pełnym uczestnictwem w życiu szkoły; liczba uczestników nie może przekraczać 10,
8) Zajęć związanych z wyborem kierunku kształcenia i zawodu oraz planowaniem kształcenia i kariery zawodowej,
9) Klas terapeutycznych, organizowanych dla uczniów wymagających dostosowania organizacji i procesu nauczania oraz długotrwałej pomocy specjalistycznej z uwagi na trudności w funkcjonowaniu w szkole, wynikające z zaburzeń rozwojowych lub ze stanu zdrowia, posiadających opinię poradni, z której wynika potrzeba objęcia ucznia pomocą w tej formie (liczba uczniów nie może przekraczać 15),
10) Zindywidualizowanej ścieżki kształcenia organizowanej dla uczniów, którzy mogą uczęszczać do szkoły, ale ze względu na trudności w funkcjonowaniu wynikające w szczególności ze stanu zdrowia nie mogą realizować wszystkich zajęć edukacyjnych wspólnie z oddziałem i wymagają dostosowania organizacji procesu nauczania do ich specjalnych potrzeb edukacyjnych. Zindywidualizowania ścieżka obejmuje wszystkie zajęcia edukacyjne, które są realizowane wspólnie z oddziałem szkolnym oraz indywidualnie z uczniem. Objęcie ucznia zindywidualizowaną ścieżką wymaga opinii publicznej poradni, z której wynika potrzeba objęcia ucznia tą formą pomocy.
Godzina zajęć rozwijających uzdolnienia i zajęć dydaktyczno-wyrównawczych trwa 45 minut, a godzina zajęć specjalistycznych – 60 minut.
a) Uzasadnionych przypadkach dopuszcza się prowadzenie zajęć specjalistycznych w czasie krótszym niż 60 minut, z zachowaniem ustalonego dla ucznia łącznego tygodniowego czasu tych zajęć.
§25. Do zadań nauczycieli, wychowawców i specjalistów należy w szczególności:
1) Rozpoznawanie indywidualnych potrzeb edukacyjnych i rozwojowych oraz możliwości psychofizycznych uczniów,
2) Określanie mocnych stron, predyspozycji, zainteresowań i uzdolnień uczniów,
3) Rozpoznawanie przyczyn niepowodzeń edukacyjnych lub trudności w funkcjonowaniu uczniów, w tym barier i ograniczeń utrudniających funkcjonowanie uczniów i ich uczestnictwo w życiu szkoły,
4) Podejmowanie działań sprzyjających rozwojowi kompetencji oraz potencjału uczniów w celu podnoszenia efektywności uczenia się i poprawy ich funkcjonowania,
5) Współpraca z poradnią w procesie diagnostycznym i postdiagnostycznym, w szczególności z zakresu oceny funkcjonowania uczniów i ich uczestnictwo w życiu szkoły oraz efektów działań podejmowanych w celu poprawy funkcjonowania ucznia, oraz planowania dalszych działań.
§26. Nauczyciele, wychowawcy oraz specjaliści w szkole prowadzą w szczególności obserwację pedagogiczną w trakcie bieżącej pracy z uczniami, mającą na celu rozpoznanie trudności w uczeniu się w przypadku uczniów klas i-iii szkoły podstawowej deficytów kompetencji i zaburzeń sprawności językowych oraz ryzyka wystąpienia specyficznych trudności w uczeniu się, a także potencjału ucznia i jego zainteresowań; ponadto szczególnych uzdolnień wszystkich uczniów szkoły oraz wspomaganie ich w wyborze kierunku kształcenia i zawodu w trakcie bieżącej pracy.
§27. W przypadku stwierdzenia, że uczeń ze względu na potrzeby rozwojowe lub edukacyjne oraz możliwości psychofizyczne wymaga objęcia pomocą, nauczyciel, wychowawca grupy wychowawczej lub specjalista niezwłocznie udzielają uczniowi tej pomocy w trakcie bieżącej pracy z uczniem i informują o tym wychowawcę klasy.
§28. Wychowawca klasy informuje innych nauczycieli lub specjalistów o potrzebie objęcia ucznia pomocą w trakcie ich bieżącej pracy z uczniem, jeżeli stwierdzi taką potrzebę. We współpracy z nauczycielami, wychowawcami lub specjalistami planuje i koordynuje pomoc psychologiczno-pedagogiczną w bieżącej pracy z uczniem w ramach zintegrowanych działań.
§29. W przypadku stwierdzenia przez wychowawcę klasy, że konieczne jest objęcie ucznia pomocą psychologiczno-pedagogiczną w wymienionych formach, dyrektor szkoły ustala formy udzielania tej pomocy, okres ich udzielania oraz wymiar godzin, w którym poszczególne formy będą udzielane.
§30. Wymiar godzin poszczególnych form udzielania uczniom pomocy ustala dyrektor szkoły, biorąc pod uwagę określoną w arkuszu organizacji szkoły odpowiednio liczbę godzin zajęć z zakresu pomocy psychologiczno-pedagogicznej oraz innych zajęć wspomagających proces kształcenia lub liczbę godzin zajęć prowadzonych przez nauczycieli i wychowawców.
§31. Planując udzielanie uczniowi pomocy psychologiczno-pedagogicznej, wychowawca oraz nauczyciele i specjaliści, współpracują z rodzicami ucznia oraz, w zależności od potrzeb, z innymi podmiotami.
§32. W przypadku uczniów objętych pomocą, wychowawcy i specjaliści, udzielający jej uczniom, wspierają nauczycieli przedmiotów w dostosowaniu sposobów i metod pracy do możliwości psychofizycznych uczniów. Udzielający pomocy psychologicznopedagogicznej oceniają efektywność udzielanej pomocy i formułują wnioski dotyczące dalszych działań mających na celu poprawę funkcjonowania ucznia. Wnioski te zostają uwzględnione w dalszych działania mających na celu poprawę funkcjonowania ucznia. W przypadku, gdy z wniosków wynika, iż udzielona uczniowi pomoc psychologiczno-pedagogiczna nie przyniosła spodziewanych rezultatów, dyrektor szkoły za zgodą rodziców występuje do publicznej poradni z wnioskiem o przeprowadzenie diagnozy i wskazanie sposobu rozwiązania problemu ucznia.
§33. Nauczyciele, wychowawcy i specjaliści udzielający uczniom pomocy psychologiczno-pedagogicznej prowadzą dokumentację zgodną z przepisami wydanymi na podstawie art.47 ust. 1 pkt 7 ustawy.
§34. O potrzebie objęcia ucznia pomocą psychologiczno-pedagogiczną, ustalonych dla ucznia formach, okresie udzielania pomocy oraz wymiarze godzin, w którym poszczególne formy pomocy będą realizowane, dyrektor szkoły pisemnie informuje rodziców ucznia.
§35. Dwukrotnie w ciągu roku (na tydzień przed klasyfikacją śródroczną i roczną) nauczyciele i specjaliści prowadzący zajęcia z uczniem wypełniają kartę realizacji pomocy psychologiczno – pedagogicznej wraz z uzyskanymi efektami (załącznik ), tylko dla uczniów nieposiadających orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego.
§36. Do zadań psychologa i pedagoga należy w szczególności:
1) Prowadzenie badań i działań diagnostycznych uczniów, w tym diagnozowanie indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz możliwości psychofizycznych uczniów w celu określenia mocnych stron, predyspozycji, zainteresowań i uzdolnień oraz przyczyn niepowodzeń edukacyjnych lub trudności w funkcjonowaniu uczniów, w tym barier i ograniczeń utrudniających funkcjonowanie ucznia i jego uczestnictwo w życiu szkoły,
2) Diagnozowanie sytuacji wychowawczych w celu rozwiązywaniu problemów wychowawczych, stanowiących barierę i ograniczających aktywne i pełne uczestnictwo ucznia w życiu szkoły,
3) Udzielanie pomocy psychologiczno-pedagogicznej w formach odpowiednich do rozpoznanych potrzeb,
4) Podejmowanie działań z zakresu profilaktyki uzależnień i innych problemów dzieci i młodzieży,
5) Minimalizowanie skutków zaburzeń rozwojowych, zapobieganie zaburzeniom zachowania oraz inicjowanie różnych form pomocy w środowisku szkolnym i pozaszkolnym uczniów,
6) Inicjowanie i prowadzenie działań mediacyjnych i interwencyjnych w sytuacjach kryzysowych,
7) Pomoc rodzicom i nauczycielom w rozpoznawaniu i rozwijaniu indywidualnych możliwości, predyspozycji i uzdolnień uczniów,
8) Wspieranie nauczycieli, wychowawców i innych specjalistów w udzielaniu pomocy psychologiczno-pedagogicznej oraz rozpoznawaniu indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz możliwości psychofizycznych uczniów w celu określenia mocnych stron, predyspozycji, zainteresowań i uzdolnień uczniów oraz przyczyn niepowodzeń edukacyjnych lub trudności w funkcjonowaniu uczniów, w tym barier i ograniczeń utrudniających funkcjonowanie ucznia i jego uczestnictwo w życiu szkoły.
§37. Do zadań logopedy w szkole należy w szczególności:
1) Diagnozowanie logopedyczne, w tym prowadzenie badań przesiewowych w celu ustalenia stanu mowy oraz poziomu rozwoju językowego uczniów,
2) Prowadzenie zajęć logopedycznych dla uczniów oraz porad i konsultacji dla rodziców i nauczycieli w zakresie stymulacji rozwoju mowy uczniów i eliminowania jej zaburzeń,
3) Podejmowanie działań profilaktycznych zapobiegających powstawaniu zaburzeń komunikacji językowej we współpracy z rodzicami uczniów,
4) Wspieranie nauczycieli, wychowawców i innych specjalistów w udzielaniu pomocy psychologiczno-pedagogicznej oraz rozpoznawaniu indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz możliwości psychofizycznych uczniów w celu określenia mocnych stron, predyspozycji, zainteresowań i uzdolnień uczniów oraz przyczyn niepowodzeń edukacyjnych lub trudności w funkcjonowaniu uczniów, w tym barier i ograniczeń utrudniających funkcjonowanie ucznia i jego uczestnictwo w życiu szkoły.
§38. Do zadań doradcy zawodowego należy w szczególności:
1) Systematyczne diagnozowanie zapotrzebowania uczniów na informacje edukacyjne i zawodowe oraz pomoc w planowaniu kształcenia i kariery zawodowej,
2) Gromadzenie, aktualizacja i udostępnianie informacji edukacyjnych i zawodowych właściwych dla danego poziomu kształcenia,
3) Prowadzenie zajęć związanych z wyborem kierunku kształcenia i zawodu z uwzględnieniem rozpoznanych mocnych stron, predyspozycji, zainteresowań i uzdolnień uczniów,
4) Koordynowanie działalności informacyjno-doradczej prowadzonej przez szkołę,
5) Współpraca z innymi nauczycielami w tworzeniu i zapewnieniu ciągłości działań w zakresie zajęć związanych z wyborem kierunku kształcenia i zawodu,
6) Wspieranie nauczycieli, wychowawców i innych specjalistów w udzielaniu pomocy psychologiczno-pedagogicznej.
a) Przypadku braku doradcy zawodowego w szkole dyrektor szkoły wyznacza osobę realizującą zadania doradcy zawodowego.
§39. Do zadań terapeuty pedagogicznego należy w szczególności:
1) Prowadzenie badań diagnostycznych uczniów z zaburzeniami i odchyleniami rozwojowymi lub specyficznymi trudnościami w uczeniu się w celu rozpoznawania trudności oraz monitorowania efektów oddziaływań terapeutycznych,
2) Rozpoznawanie przyczyn utrudniających uczniom aktywne i pełne uczestnictwo w życiu szkoły,
3) Prowadzenie zajęć korekcyjno-kompensacyjnych oraz innych o charakterze terapeutycznym,
4) Podejmowanie działań profilaktycznych zapobiegających niepowodzeniom edukacyjnym uczniów, we współpracy z rodzicami uczniów,
5) Wspieranie nauczycieli, wychowawców i innych specjalistów w udzielaniu pomocy psychologiczno-pedagogicznej oraz rozpoznawaniu indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz możliwości psychofizycznych uczniów w celu określenia mocnych stron, predyspozycji, zainteresowań i uzdolnień uczniów oraz przyczyn niepowodzeń edukacyjnych lub trudności w funkcjonowaniu uczniów, w tym barier i ograniczeń utrudniających funkcjonowanie ucznia i jego uczestnictwo w życiu szkoły.
§40. Wsparcie merytoryczne dla nauczycieli, wychowawców i specjalistów udzielających pomocy psychologiczno-pedagogicznej w szkole, na wniosek dyrektora szkoły, zapewniają poradnie oraz placówki doskonalenia nauczycieli.